Zrozumieć psychoterapię.
Zasadniczo psychoterapia ma miejsce, gdy dwie osoby mogą rozmawiać w sposób poufny i prywatny, podczas gdy klient może sam siebie poznać. W profesjonalny sposób klient może zrozumieć swoje życie. Wszystkie kwestie poruszane na sesji powinny być poufne i nigdy nie udostępniane innym osobom. Poprzez psychoterapię powinniśmy rozumieć własne uczucia, budować pewność siebie i otrzymywać empatię, ale nie tylko.
Terapeuta może pomóc, gdy jest odpowiednio przygotowany do zawodu, a także ma odpowiednie wykształcenie. Psychoterapeuta może pomóc innym, gdy ludzie nie radzą sobie z samym sobą, kiedy mają depresję, jakiekolwiek zaburzenia nastroju lub pewne problemy życiowe, takie jak rozwód, problemy z jedzeniem, zdrowie seksualne, urazy, lęki lub uzależnienia.
Celem i charakterem psychoterapii jest pomoc ludziom w ich kryzysie emocjonalnym w rozwiązywaniu tych problemów i podejmowaniu własnych decyzji.
Zwykle jest to dialog między dwiema osobami lub grupą, w której jedna osoba jest terapeuta a inne nazywane są klientami badz pacjentami. Jeśli chodzi o mnie staram się nie używać formy pacjent ponieważ bywa to stygmatyczne i nie potrzebne. Pacjent moze byc w szpitalu bądź innym ośrodku medycyny lecz psychoterapia nie jest kierunkiem medycznym tylko humanistycznym, poza tym w nurcie Roger Jońskim czyli Terapii Skoncentrowanej na osobie Carl Rogers wprowadził słuszną nazwę klient i wierze ze tak jest bliżej prawdy.
Psychoterapeuci powinni pełnić rolę nie oceniającą z dobrymi umiejętnościami słuchania i pomagać w rozwiązywaniu niektórych problemów, ale nigdy nie udzielać porad ani bezpośrednio zachęcać klienta do podjęcia kroków w celu realizacji jakichkolwiek działań, które są spowodowane wyłącznie motywami psychoterapeuty.
Poprzez psychoterapię możemy próbować rozwiązać problemy, ale nigdy nie możemy oczekiwać, że psychoterapeuta rozwiąże problem za nas.
Ktoś powie, że mam psychoterapię, a ktoś inny powie, że spotka się ze swoim psychoterapeutą. Obie te nazwy są poprawne i choć zawód ten jest związany z psychologią kliniczną, nie należy mylić psychologa z psychoterapeutą i odwrotnie. Z czystego powodu psychoterapeuta nie pracuje jako psycholog, a psycholog nie zawsze może być psychoterapeutą. Aby kwalifikować się do wykonywania zawodu psychoterapeuty, należy ukończyć odpowiedni kurs psychoterapeutyczny. Takie różnice pojawiają się również w przypadku psychiatry, który ukończył szkołę medyczną i nie zawsze jest uprawniony do prowadzenia psychoterapii. Jednak niektóre stare szkoły twierdzą, że doradztwo psychologiczne i psychoterapia pełnią podobną rolę, niemniej jednak psychoterapia może być stosowane podczas podstawowych sesji, podczas gdy psychoterapia jest wykorzystywana do radzenia sobie z głęboko zakorzenionym problemem.
Jak widać, zawody te są ze sobą powiązane, ponieważ wszystkie działają na rzecz poprawy zdrowia psychicznego i własnego samopoczucia w sferze mentalnej, ale każdy wykonuje inną pracę, aby osiągnąć zamierzony cel, a każdy z profesjonalistów ma inny rodzaj wiedzy. Praca psychoterapeuty jest korzystna, gdy zmagamy się z życiowym dylematem, kiedy mamy trudne chwile, z którymi nie możemy sobie poradzić, a nasze myśli zakłócają podstawowe procesy życiowe.
Zawód psychoterapeuty można znaleźć w wielu obszarach: jako nauczyciel, osoby pracujące z młodzieżą i w każdej dziedzinie edukacji, w której będziemy pomagać innym w ich życiu, ale nigdy nie narzucając własnego programu. Chociaż istnieje wiele szkół psychoterapeutycznych, podstawą odnalezienia własnego sensu jest zaufanie do siebie. Jeśli jakaś technika nie działa, terapeuta powinien o tym wiedzieć, aby szanować was i oszczędzić wam obojgu czasu. Nie sztuką jest siedzieć 50 minut z psychoterapeutą, sztuka jest wtedy, gdy terapia zaczyna działać, choć wymaga czasu i rzadko taki proces “uzdrawiania” pojawia się po jednej lub dwóch sesjach terapeutycznych. Potrzeba na to czasu, a czas to proces.
Terapeuta może pomóc w wielu miejscach, gdzie jest to potrzebne i gdzie wymagany jest doświadczenie psychologiczne, takich jak miejsce pracy, szkoły, posterunek policji, dom opieki lub towarzystwo osób niepełnosprawnych, w przypadku katastrof lub innych wypadków oraz w wielu organizacjach wolontariackich. Psychoterapeuta pracuje również , udzielając wsparcia psychologicznego ofierze i jej rodzinie, oraz podczas wielu różnych wydarzeń życiowych, takich jak psychoterapia rodzinne, zmiana pracy lub stres związany z pracą lub każdy inny konflikt od urodzenia do śmierci, w którym dana osoba jest zaangażowany.
Reasumujac jesli borykamy się z problemami natury psychicznej nie nalezy zwlekac tylko skontaktowac sie z psychoterapeuta, psychologiem badz psychiatra. Mozna smialo skorzystac z porady lekarz rodzinnego ktory słusznie pokieruje nas również na taką drogę.
Praca nad sobą nie jest samolubnym spostrzeganiem świata lecz dbaniem o samego siebie.
Multicultural Counselling Service 